دکتر بهروزی لک در نشست حکمرانی معنوی و پیشتازی در تولید دانش گفت:
دانش در دوران مدرن دچار طغیان در ادعا شد و در دوران پسامدرن فروریخت، امروز به حکمرانی معنوی در دانش نیاز داریم تا دانش به جایگاه واقعی خود بازگردد.

نشست علمی «حکمرانی معنوی و پیشتازی در تولید دانش» با مشارکت پژوهشکده مطالعات معنوی و اندیشکده معنویت مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت برگزار شد. در این نشست حجت الاسلام و المسلمین دکتر بهروز لک با تعریف حکمرانی معنوی سخنانش را آغاز کرد و گفت : حکمرانی غیر از حکومت است. حکرمانی به اعمال قدرت مربوط می شود و دارای عرصه های مختلفی است. حکمرانی در فرهنگ، در اقتصاد در ورزش و غیره داریم. اما وقتی می گوییم حکمرانی معنوی منظور حکمرانی در عرصه معنویت نیست. حکمرانی معنوی مقسم حکمرانی در عرصه های مختلف است. وقتی اعمال قدرت در همه عرصه ها با معنویت همراه شود حکمرانی معنوی تحقق می یابد.
دکتر بهروزی لک در ادامه به علم و تولید دانش پرداخت و گفت: علم یعنی کشف و فهم واقعیت های هستی. رویکرد مدرن به علم مبتنی بر انسان محوری، سکولاریسم و عقل خودبنیاد بود. در نتیجه دانش به صورت توافق جمعی و دموکراتیک حاصل می شد. در رویکرد پسامدرن معلوم شد که دانش سلطه آلود تولید می شود و قدرت ها بر فرایند های تولید علم اعمال قدرت می کنند و تولید دانش از حکمرانی جدا نیست.
حکمرانی معنوی در تولید دانش با این پیش فرض ها شکل می گیرد، که خالق تمام پدیده های هستی خداست، همچنین او معلم انسان است و به بنی آدم آنچه را نمی داند می آموزد. (علق:5) به این ترتیب حکمرانی معنوی دانش را به اصل و ریشه های اصلی بازمی گرداند و کشف واقعیت هستی را ممکن می سازد. کشف واقعیت هستی آنچنان که هست با حکمرانی معنوی اتفاق می افتد، نه توصیف هستی آن طور که مردم می خواهند یا آنطور که منافع قدرتمندان اقتضا می کند. حکمرانی معنوی معطوف به واقعیت و عبودیت است اما حکمرانی علم در دوران مدرن معطوف به استکبار و طغیان بود.
در دوران مدرن بشر در علوم دچار طغیان شد و پنداشت با ارائه کلان روایت هایی می تواند تمام هستی را توصیف کند و به تصرف در آورد، اما در دوران پسامدرن با نظریات کسانی مثل میش فوکو و تبارشناسی دانش معلوم شد که دانش از سلطه قدرت مندان و منافع آنها جدا نیست. به این ترتیب دانش از کشف حقیقت به پدیدارشناسی فروکاسته شد.
حکمرانی معنوی دانش را بر شالوده ای معنوی و الهی آن طور که هست، برمی نهد و ابواب علم الهامی و علم لدنی را به روی بشر می گشاید.